Haiku's 2012 - 2020
Vuursteen Lente 2010
Restjes lippenstift
op een al verbruind klokhuis.
De egel twijfelt.
De eerste schooldag.[1]
Ze kijkt toch nog eens om.
Hou je sterk, papa!
Orionem tangere Latijns-Nederlandse haiku’s 15 jaar Harundine lustrumbundel 1995-2010 (najaar 2010)
Aan de kant van de straat Margine viae
een vogeljong, bijna dood. Pullus quasi mortuus.
Van de ouders geen spoor. Absunt parentes.
Vuursteen herfst 2011
Lentekukai (wedstrijd waarbij deelnemers de jury zijn), thema “lente”: 2de plaats ex aequo
Eerste lentedag.
Ook vandaag stopt de schoolbus
niet voor haar huis.
Vuursteen, lente 2012
Net als het poesje
onder de auto vlucht,
start hij de motor.
Wedstrijd 20 jaar Japanse tuin Hasselt (uitreiking op 20 november 2012)
Een van de 12 genomineerde gedichten
uitgewaaide kaarsen
op de natte zigzagbrug –
schuifelende voeten
Haikukalender 2013, week 23 (3 juni)
De maaimachine
nadert het patrijzennest –
eendagskuikens.
Vuursteen herfst 2013
Novemberkerkhof
zo een gekleurde muts
had haar dochtertje ook
Vuursteen lente 2014
Herfstkukai, 63 inzendingen, 11de gelijk met vier andere
besneeuwde velden
aan het eind van het bloedspoor
een dode jager
Vuursteen herfst 2014
Lentekukai 3de plaats ex aequo
boven zijn bed
een verjaardagskalender,
zonder één naam
Vuursteen herfst 2015
Voorjaarskukai, 4de plaats ex aequo
net voor ze ondergaat
zet de zon hem in lichterlaaie
- de vuurtoren
Vuursteen, lente 2017
Najaarskukai, “Tijd”, 4de plaats
bet allermooiste geel
is dat van de distelvink
uit mijn kindertijd
Vuursteen, herfst 2017 (ook opgenomen in Haikuboom Tildonk zomer 2018)
alweer verstrooid
ik heb de ontbijttafel
voor twee gedekt
Vuursteen, herfst 2017 – Lentekukai, verlangen (14ste plaats van 34 inzendingen die punten kregen)
twijfelen voor de spiegel
nog een knopje van mijn bloes
openen, of niet?
Toast literair, haikuwedstrijd Davidsfonds Paal januari 2018 (drie gelijkwaardige ereprijzen)
zeer vroege nachtvorst
de wijngaarden hangen vol
blauwe robijnen
Vuursteen, lente 2018
vallende ster
opa en oma mompelen
dezelfde wens
Haikukalender 2018, week 12, maart 2018
de eerste lente
dat grootmoeder met niet vraagt
of de tulpen bloeien
Vuursteen, zomer 2018
strooi mijn as
bij de oude vijver – ik zal er
haiku’s fluisteren
- bij de dood van Max Verhart
Vuursteen, zomer 2018, opgave: abstractum pro concreto
Asverstrooiing
Vrienden en familie kijken naar
Stofjes verdriet
Herfstavond
De regen tokkelt een treurlied
Voor een stervend musje
Open en dicht
Gaan de gordijnen van de nacht
Wolken schuiven langs de maan
Vuursteen, herfst 2018, inzending
Heel de uitvaartdienst lang
hoor ik moeders stem.
Je draagt geen stropdas!
Vuursteen, herfst 2018, lentekukai, 3de plaats // 4de plaats; opgave: wind
Wees voorzichtig
wanneer je mijn as verstrooit.
De rozen bloeien!
Vuursteen, winter 2018, opgave AFSCHEID
Hij slaapt nog
als ze, kleding in de hand,
de slaapkamer uitsluipt.
oma’s laatste wens
we strooien haar as in zee
bij zonsopgang
Vuursteen, winter 2019, inzendingen
juist voor het pluisje
in haar koffie zou vallen,
kan hij het grijpen
Vuursteen, winter 2019, opgave “Fluttering leaves”
fladderende bladeren
dat wij nooit ons kind
erin hebben zien spelen
fladderende bladeren
voor onze ogen speelt het -
ons schaduwkind
Vuursteen, lente 2020, ingezonden werk
weerzien in de bus
dat ik die handen
ooit heb willen strelen
Haikukalander 2020, week 26
abdijruïne
door de glasraamloze spitsbogen
valt puur zonlicht
Vuursteen, zomernummer 2020, opgave nevenschikking
een jong hondje
dartelt over de strooiweide –
haar bruine ogen
Vuursteen, winter 2020, opgave nevenschikking
de scherpe randen
van de winterse ochtend
- het lege ledikant
In Vuursteen staat er verkeerdelijk de naam van Marc May bij (rechtzetting in lentenummer 2021).
[1] Ook opgenomen in de Haikukalender 2011 (eerste week september)